Listopad.

murdermile

No, i ten oto wiersz chyba kończy dodawanie tego, co mam na twardzielu, i zostało napisane całkowicie przeze mnie (a przynajmniej z tych rzeczy, które jako-tako nadają się do publikacji Wink

). Nie umiem pisać wierszy. Ale też nie umiem odmówić Wenie..

abstrakcyjnie
ciągle szukam niewiadomego
z nadzieją ślepca
co sięga po monetę brzęczącą
uchem
łowię szukam czuję
wiem

za podszewką kłamstwa
sypią się gdy odkryć łatę
mechanicznie wpełzają do głowy
spływają na usta

zmysły
pokolorowane nieprawdziwe
trzymam się kurczowo ostatniego słowa
chcę znów wierzyć
nie chcę dumać
surrealizm wszędzie wokół
ludzie nie są
a bywają
pustki

niesprawiedliwie ukarana
nie widzę!
błądzę
choć to nie koniec świata
od dzisiaj mój świat będzie inny

sprawię sobie nowe serce
to nie nadaje się już do niczego
wyrzucę do pudełka
pudełko zostawię
właściwie można to wszystko wystawić za okno
na ten cholerny jesienny wiatr

huragan zmian czy
wietrzyk zapomnienia?